Chocoladekoekjes, Elephant man en paashazen

Sinds een week bivakkeren wij in Cambodja, een getraumatiseerd land met een gruwelijke geschiedenis met als gevolg een straatarme bevolking die er ondanks alles het beste van probeert te maken.

Waar wij in heel Vietnam slechts twee bedelaars zijn tegengekomen val je in Cambodja hier en daar letterlijk over de bedelaars. Dit vallen over de bedelaars heeft te maken met het feit dat een groot deel van de bedelaars ledematen zoals armen en benen missen. Door de beperkingen van een rolstoel bewegen ze zich op het strand van Sihanoukville veelal in een slepende beweging voort over het zand tussen de rieten stoelen, waar de toerist zich zit vol te stoppen met goedkoop drank en voedsel. Hierbij wil het nog wel eens voorkomen dat de toerist zich na avondje schransen en cocktails drinken op het strand onverhaast naar het toilet wil begeven en over een beenloze bedelaar heen tuimelt.

Omdat de Cambodjaanse politici al hun energie en beiden handen nodig hebben om hun zakken zo snel mogelijk te vullen, hebben ze geen tijd en handjes over om iets te doen aan de schrijnende situatie van de verminkte bedelaars. Deze zouden zonder het geld van de toerist dus in het geheel geen inkomsten hebben. In de hoofdstad van Cambodja genaamd Phnom Penh is de situatie al net zo schrijnend.
In een poging om mijn geweten te sussen probeerde ik (Groot) als rechtgeaarde "Girlscout" chocoladekoekjes uit te delen aan een groep straatkinderen die achter een olifant (!) over de boulevard van Phnom Penh aan het rennen waren.
Door deze miscalculatie werd het tekort aan wiskundig inzicht van Groot wederom pijnlijk evident. Waar de hoeveelheid koekjes een constante waarde vertegenwoordigde bleek de groep kinderen onderhevig aan een door ons onvoorziene vermenigvuldigingsfactor. Een en ander resulteerde in een stevige duw en stoeipartij met het pak koekjes als middelpunt. Na een aanvankelijke poging om het pak aan de vele grijpgrage kneusjes te ontfutselen besloot ik mij maar terug te trekken uit het gewoel om het treurige tafereel van een afstandje te aanschouwen. De volgende dag liep ik in Phnom Penh directe familie van de Elephant man tegen het lijf. Ik besloot hem maar een dollar te gegeven, waarop hij nog maar eens het enorme gezwel goed liet zien, wat de gehele linkerhelft van zijn verminkte gezicht bedekte, want tja, ik had er toch voor betaald....

De voornaamste oorzaak van de overweldigende hoeveelheid been- en armlozen ligt niet zoals vaak gedacht in de gruwelijke martelingen door de Rode Khmer. Want de in Parijs geschoolde Pol Pot en de rest van de psychopaten die zijn visie van een volledig agrarisch en van intellectuelen gezuiverd Cambodja deelden, lieten niet veel mensen die zij gevangen namen en verminkten in leven.

De meeste Cambodjanen die armen en/of benen missen zijn ze kwijt geraakt door landmijnen en door lokale medicijnenmannen die een expertise hebben in het (niet) behandelen van slangenbeten. Naast een zeer hoge dichtheid Cobra's, King Cobra's en Russel's Vipers heeft zich in Cambodja dankzij, Vietnam, Thailand en alle idioten die de afgelopen 40 jaar in de Cambodjaanse politiek de revu zijn gepasseerd een zeer hoge concentratie landmijnen opgebouwd. Naast boeren die regelmatig op een landmijn stappen, bestaat er ook een levendige handelen in oud ijzer en de landmijnen liggen tragisch genoeg voor het oprapen...

Maar is het dan alleen maar ellende in Cambodja? Nee, gelukkig niet. Er zijn hier ook geweldig vriendelijke Cambodjanen, prachtige natuur & stranden en de voor westerlingen altijd vermakelijke knapperig gefrituurde torren, spinnen, kakkerlakken en kuikens en kikkers die Rood zeer kundig op de foto heeft weten te zetten. Groot heeft op zijn beurt weer Rood op de foto weten te zetten op de eerder genoemde prachtige Cambodjaanse stranden, beiden zijn terug te vinden in de bijgaande foto's.

Goed dan nog de reacties van vorige week. Allereerst Juud. Helaas kunnen wij niet aan je verzoek voldoen en wel omdat wij tegen beter weten in een poging willen wagen om deze blog te onttrekken aan het puberale-poep&plasmoeras waar Groot& Rood hem hoogstpersoonlijk in hebben gemanoeuvreerd. Als tegenprestatie hebben wij wederom een paar prachtige 'kijk Rood eens quasi casual mooi liggen zijn in de zonsondergang op het strand foto's' bij dit bericht geplakt, die jou ongetwijfeld zullen bekoren.

Dan de vraag van Wiron aangaande vermeende meningsverschillen van Groot en Rood. De verschillen van mening tussen Groot en Rood worden zoals je van twee redelijke, rationale en rustige individuen als ons mag verwachten over het algemeen beslecht door middel van het over en weer op een kalme toon uiteenzetten van de respectievelijke standpunten, vervolgens worden er punten toegekend voor elk weerlegd argument en degene die aan het eind van het debat de meeste onweerlegde argumenten achter zijn naam heeft staan wint het debat.
In de gevallen waarbij deze manier van het beslechten van meningsverschillen niet toereikend blijkt, brengt Groot's lederen riem uitkomst, zoals geillustreed in bijgaande foto's.

Tot slot drie punten van orde;
I.Voor diegene die deze blog onderhand wel zat zijn, Wouter scheurt momenteel door de Woestijn in een voertuig genaamd Baggertje, eea is te volgen op www.baggertje.waarbenjij.nu.
II De scheurkalender met Pasen was weer geweldig, we wilden jullie hem niet onthouden (zie foto's).
III. En volgende week niet alleen plaatjes en verhalen van Groot en Rood maar als bonus ook compromitterende foto's en bijgaande verhalen van Dokter Phil die zich ongetwijfeld in ons bijzijn niet zal gedragen, dus dikke doei en tot volgende week.

Bonte kus,

Groot en Rood

PS; Iben, jammer dat we je hebben gemist, maar laat me weten als je weer in NL bent, lijkt mij erg leuk om sterke verhalen over Azie te vergelijken.