GOA, nieuwjaar & palmbomen

Allereerst hulde voor de scherpe, banale onreine geesten die de mystery foto van afgelopen keer goed hebben geraden. Het object op de foto was inderdaad een rectumreinigingssproeiapparaat…(zie eerste foto het object met zijn natuurlijke umfeld).

Mandy ging uiteraard voorop zoals in de meeste banale zaken (als wij een afbeelding van een bolchrisant op de blog hadden gezet had Mandy er ook wel iets banaals in gezien). Desondanks onze complimenten voor haar scherpe oog waarmee zij ook al het voorbipsballonetje in Femke’s hand had gezien op onze kerstfoto’s. Vervolgens werd ‘het object’ nogmaals correct geïdentificeerd door Julie, die door een intensieve omgang met de van der Kraantjes een even vieze geest heeft gekregen als Rood. Een mysterieus persoon onder de naam ‘Dat Object’ heeft eveneens de rectumreiniger als dusdanig herkent.

In schril constrast met ‘the extended family van der Kraan’, waren de reacties van de familie Rood minder banaal maar desondanks uitstekende pogingen. Juud zocht het in de juiste sferen (toilet) maar helaas kan deze poging niet goedgekeurd worden en zijn de winnaars van de erotisch voetmassage (wat betekent dat ik met mijn voeten de rug van de winnaar zal masseren) en de Thaise maaltijd Mandy, Julie en de mysterieuze ‘Dat Object’.

Goed, verder met de avonturen van Grood en Root in India. Allereerst uitleg bij het Jabalpur voetbalteam waarmee Femke op de foto staat bij ons kerstbericht. Op tweede kerstdag waren wij aan het wandelen richting de markt van Jabalpur. Jabalpur ziet weinig westerse toeristen waardoor wij ons door alle aandacht een BNer (BI er?) waanden terwijl wij door de stad liepen. Mensen kwamen op ons af om ons handjes te geven, in een winkeltje waar wij een CD speler voor Fem kochten kregen we 50 % korting en werden we getrakteerd op Chai (heerlijke zoete thee met melk) en Paneer Pakoda (de Indiaase variant op een kaassoufle). Het feit dat onze hartelijke gastheer nauwelijks Engels sprak mocht de pret niet drukken en we moesten plechtig beloven dat wij de volgende dag terug zouden komen. Na deze plechtige belofte, liepen wij verder door Jabalpur richting markt. Halverwege onze wandeling besloten we even in de schaduw te gaan zitten bij een voetbalveldje waar twee teams op het punt stonden om in de verzengende hitte een wedstrijd te beginnen. We waren nauwelijks gaan zitten of we werden door de voorziter van het voetbaltoernooi uitgenodigd om bij de sponsors en andere prominenten te komen zitten. Enigzins beschaamd namen wij na veel aandringen van de voorziter plaats op onze erestoelen, om onmiddelijk weer te gaan staan om de beide voetbalteams onder luid applaus van het publiek een hand te gaan geven voor de wedstrijd en foto’s te maken van het rode en het witte team, (met Rood als mascotte). Als uitsmijter werd aan het eind van de wedstrijd niet de sponsors maar mij (Groot) gevraagd om de cadeaus aan de winnaars uit te delen.....

Tijdens onze laaste avond in het restaurant van ons hotel in Jabalpur vertrouwde de eveneens nauwelijks Engels sprekende ober mij toe (terwijl wij hand in hand stonden), dat hij ‘very sad’ was vanwege het feit dat ik de volgende ochtend zou vertrekken. Jabalpur was voor mij (Groot) soweiso een redelijke (homo-erotische) egopoetser omdat naast de ober waarmee ik hand in hand afscheid had genomen in het restaurant, mij door een klein dozijn andere mannen her en der in Jabalpur werd toevertrouwd dat ik ‘a good personality’ had en ‘very handsome’ was.

Na de overdossis aandacht en bewondering die onze verschijning in Jabalpur te weeg bracht was het dan ook redelijk wennen in Bombay en onze eindbesteming Goa waar wij onze roem weer moesten inruilen voor de toeristenstatus. Oud en nieuw in Goa was een iets minder succesvolle exercitie dan ons verblijf in Jabalpur. Zowel Groot als Rood gingen het nieuwe jaar in met een stevige pot Delhi Belly. Desondanks hebben wij ons onder het motto ‘schijt er aan’ in Goa naar ‘Het Feest Strand’ gesleept om daar om twaalf uur met een paar miljoen Indiërs die zich op het strand hadden verzameld het nieuwe jaar in te luiden. Het feit dat de feestvierders vrijwel uitsluitend uit mannelijke Indiërs bestonden, maakte van Rood een dankbaar nieuwjaarswensobject en de volslagen chaos die er losbarstte om 12 uur was fascinerend..

Na onze heftige reismaand door India besloten we twee weekjes rust te pakken om alles te laten bezinken (Oh, oh wat hebben wij het zwaar) alvorens naar Bangkok te reizen. Na Noord Goa te hebben meegemaakt met oud en nieuw en een aantal dagen verblijf in Midden Goa begaven wij ons naar het Zuidelijke puntje van Goa om eens een stevige pot te strandhangen. Hier troffen we Palolem aan....een paradijselijk hagelwit strand met palmbomen, romantische strandhutten, een paar dozijn cocktailbarretjes, heerlijke restaurants en een belachelijk mooie baai....

Gisteren hebben we in Palolem met een headphone party op het strand dan ook werkelijk het nieuwe jaar ingeluid en heeft Rood zich gerevancheerd voor alle aandacht die Groot had gekregen in Jabalpur door achter het video scherm van VJ een dansshow weg te geven die alle andere dansers deed verbleken....

We gaan er dan ook vanuit dat de foto’s hieronder, gemaakt puur om jullie groen te doen kleuren van jaloezie het gewenste effect sorteren....

Een zonovergoten kus,

Grood en Root