De vlucht

Bombay, 4-12-2007, 5.00 PM

De laaste dagen voor vertrek waren op zijn minst gezegd hectisch. Het verplaatsen van wat persoonlijke spulletjes bleken wij behoorlijk onderschat te hebben. Duizenden kilo's zooi voornamelijk bestaande levensreddende zaken als tweedehands krultangen, mintgroene boerqua en luchtdoorlatende lederen schoenzolen die ons om duistere redenen achtervolgen als een staart van een komeet, moesten ook dit keer een plekje krijgen. De sleurtocht eindigde om 3.00 s' nachts een uur voor vertrek van ons vliegtuig. Na een uurtje geslapen te hebben stond een strontnuchtere Tom ons voor onze deur op te wachten en werden wij vervolgens door Paps, Mams, Mandy, Phil en Femmy naar het vliegveld geëscorteerd alwaar wij werden opgewacht door Juud, Maarten en Mc Errick & Paps en Mams. Buiten het feit dat het natuurlijk volkomen belachelijk is dat jullie om 4 uur je nest uitkomen om ons uit te zwaaien, voelden wij ons wel erg geliefd :) Bij deze een dikke dankjewel aan alle uitzwaaiers, jullie hebben hier ongetwijfeld hemelpunten mee gescoord.

Tijdens onze vlucht hadden we weer dikke vette mazzel omdat de stoel naast ons leegbleef en Femke behoorlijk wat ruimte nodig heeft. Verder kregen we van een steward champagne omdat hij Femke's billen zo leuk vond. We kwamen om 3 uur s nachts in Bombay aan en troffen een redelijk rustige stad aan. Het schrille contrast tussen de dagen die wij met onze spullen hadden lopen zeulen en de honderden mensen die hier met een dekentje op straat liggen te slapen hakte er bij mij wel in. Verder zijn de kleine kinderhandjes die aan je arm trekken een memory burner maar een echte cultuurshock is tot nu toe uitgebleven. Verder is het verkeer hilarisch, verkeersregels zijn onbekend in India alles wordt hier geregeld met toeteren. (Lieve mama van der Kraan en mama Gijzen, wellicht kunnen jullie de volgende regels overslaan ivm bezorgdheidopwekkende informatie) Het is verbazingwekkend hoe vaak het goed gaat, maar het schijnt wel de nr 1 doodsoorzaak te zijn. Af en toe doet het denken aan een soort ballet, waarbij voetgangers en auto's elkaar sierlijk rakelings ontwijken.

We gaan vandaag richting Udaipur om het romantische India op te snuiven. Het tweede deel van de reis gaan wij 2e klas, dus de volgende keer ongetwijfeld veel verhalen over treinen, kippen, geiten en urenlange stare downs met Indiers die nog nooit zo een grootrode combinatie hebben gezien.

Kus

Groot & Rood

PS; Femke wil nog even laten weten dat rood haar helemaal niet raar is in India, aangezien het onder Indische mannen een trend is om hun haar oranje te verven...